Bij wet van 1 september 2004 werd een afdeling IV ingevoegd in het Burgerlijk Wetboek met name de artikelen 1649Bis tot 1649Octies.
Deze artikelen biedt aan de consument een zekere mate van bescherming wanneer deze van een professionele verkoper consumptiegoederen aankoopt.
DEFINITIES:
Artikel 1649bis B.W. definieert de relevante begrippen.
Zo is volgens het Burgerlijk Wetboek een consument iedere natuurlijke persoon die handel voor doeleinden die geen verband houden met zijn beroepsactiviteit of zijn commerciële activiteit.
De verkoper is iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die consumptiegoederen verkoopt in het kader van zijn beroepsactiviteit of zijn commerciële activiteit en consumptiegoederen zijn alle roerende lichamelijke goederen behalve:
- Goederen die in uitvoering van een beslag of anderszins gerechtelijk zijn verkocht.
- Water en gas die niet marktklaar zijn gemaakt in een bepaalde volume of in een bepaalde hoeveelheid.
GARANTIETERMIJN:
Conform artikel 1649ter B.W. moeten consumptiegoederen in overeenstemming zijn met de overeenkomst. Dit betekent dat deze moeten overeenstemmen met de beschrijving ten tijde van de verkoop, geschikt moeten zijn voor elk bijzonder door de consument gewenste gebruik dat deze aan de verkoper bij het sluiten van de overeenkomst heeft medegedeeld, geschikt zijn voor het gebruik waartoe goederen van dezelfde soort gewoonlijk dienen en de kwaliteit en prestaties bieden die voor goederen van dezelfde soort normaal zijn.
De wet bepaalt uitdrukkelijk dat de verkoper ten aanzien van de consument aansprakelijk is voor elk gebrek aan overeenstemming dat bestaat bij de levering van de goederen en dat zij gemanifesteerd binnen een termijn van 2 jaar te rekenen vanaf de voornoemde levering.
BIJZONDER VRAAGSTUK:
Wat wanneer een verkoper andere goederen verkoopt dan deze die hij gewoonlijk verkoopt.
Men kan zich de vraag stellen of de bepalingen van de wet van toepassing zijn voor alle goederen die een professionele verkoper verkoopt.
In dat geval maakt het niet uit of het gaat om goederen die de verkoper gewoonlijk verkoopt dan wel goederen die ze niet in principe niet verkoopt.
Om één en ander concreet te maken kan het voorbeeld worden gegeven van een autoverkoper die aan een klant eenmalig ook een geluidsinstallatie verkoopt. Zal de autoverkoper gebonden zijn aan de bepalingen van de wet op de consumentenkoop?
Dit vraagstuk werd beantwoord door het Hof van Beroep in een recent arrest van 30 juni 2020.
In het arrest stelt het Hof van Beroep uitdrukkelijk dat voor de definitie van het begrip verkoper in de raam van de consumentenkoop enkel vereist is dat de verkoop geschiedt in het kader van een commerciële activiteit van de verkoper.
M.a.w. is het niet vereist dat de gewoonlijke activiteit van de verkoper betrekking heeft op het goed dat verkocht werd.
Het Hof van Beroep stelt uitdrukkelijk dat het feit dat de verkoper geen expert is geen enkele rol speelt.
M.a.w. bevestigt het Hof van Beroep de stelling in de rechtspraak dat de wet op de consumentenkoop van toepassing is van zodra er sprake is van een verkoop door een professionele verkoper aan een consument.
Over welke goederen het gaat is irrelevant evenals de vraag of de verkoper gewoonlijk dergelijke goederen aan consumenten verkoopt.
Heeft U vragen over goederenrecht of overeenkomstenrecht?
Neem dan snel contact op met Peterfreund & Associates, uw advocaat in Antwerpen.
