
Als advocaat in Antwerpen krijgen we steeds vaker met deze problematiek te maken.
Eigendomsvereiste geschrapt
Op dit moment kan een rechter de verbeurdverklaring van een voertuig alleen uitspreken voor zover het voertuig waarmee de overtreding werd begaan ook effectief eigendom is van de overtreder. Hetzelfde geldt voor immobilisering: ‘het voertuig moet eigendom zijn van de verkeersovertreder of uitsluitend te zijner beschikking staan gedurende ten minste de duur van de immobilisering’.
Die eigendomsvereiste zorgt er in de praktijk echter voor dat heel wat verkeersovertreders niet in aanmerking komen voor immobilisering of verbeurdverklaring. Hardleerse chauffeurs schrijven hun voertuig vaak doelbewust in op naam van een familielid om hun straf te ontlopen of gebruiken andermans voertuigen. En binnen de huidige regels ontspringen ook bestuurders van bedrijfs- en leasingwagens de dans, wat uiteraard niet de bedoeling is.
De eigendomsvereiste wordt dan ook geschrapt. De rechter krijgt zo dus de mogelijkheid om te immobiliseren of verbeurd te verklaren als de overtreder niet de eigenaar is van het voertuig.
Maar let op er zijn voorwaarden. Het Openbaar Ministerie zal bekijken of de effectieve eigenaar van het voertuig al dan niet te goeder trouw is. Wist hij of zij bijvoorbeeld dat de bestuurder van zijn voertuig geen rijbewijs had, het voorwerp was van een verval van het recht tot sturen of onder invloed van alcohol of drugs? Zo ja, dan zal de eigenaar in principe mee gedagvaard worden voor de rechter.
Worden zowel bestuurder als eigenaar veroordeeld, dan kan de immobilisering of verbeurdverklaring worden uitgesproken.
De Wegverkeerswet stelt concreet dat ‘wanneer het voertuig geen eigendom is van de dader van het misdrijf de rechter de immobilisering of verbeurdverklaring van het voertuig slechts kan bevelen indien de eigenaar van het voertuig veroordeeld wordt voor een overtreding als bedoeld in artikel 32 (wetens een motorvoertuig toevertrouwen aan iemand die geen rijbewijs heeft), artikel 37 °2 (aan iemand die duidelijke tekens vertoont van strafbare alcoholopname, openbare dronkenschap of soortgelijke staat ten gevolge van drugs of geneesmiddelen een voertuig toevertrouwen om rijles te geven), artikel 37bis §1 3°(aan iemand die duidelijk onder invloed is van THC, amfetamines, MDMA, morfine of cocaïne een voertuig toevertrouwen om rijles te geven) of artikel 49 (aan iemand die van het recht tot sturen vervallen is verklaard een voertuig toevertrouwen om rijles te geven).
Vaker toepassen
De rechter zal de verbeurdverklaring van een voertuig voortaan ook vaker kunnen uitspreken. Nu kan hij pas een verbeurdverklaring bevelen ‘wanneer het verval van het recht tot het besturen van een voertuig definitief is of ten minste 6 maanden bedraagt’. Die drempel wordt gevoelig verlaagd: de rechter zal voortaan een verbeurdverklaring kunnen uitspreken wanneer het verval levenslang is of ten minste 3 maanden bedraagt.
Artikel 50 van de Wegverkeerswet stelt voortaan het volgende:
‘De rechter kan tijdelijke immobilisering van het voertuig bevelen in alle gevallen waarin tijdelijk verval van het recht tot het besturen van een voertuig als straf wordt uitgesproken. Immobilisering mag voor geen langere duur dan die van het tijdelijke verval van het recht tot sturen worden uitgesproken. Hij kan verbeurdverklaring van het voertuig bevelen wanneer het verval levenslang is of ten minste 3 maanden bedraagt’. Vergeet hier evenwel de voorwaarden niet m.b.t. de eigenaar die hierboven zijn opgesomd.
Bron: www.jura.be
Heeft u vragen over dit onderwerp? Contacteer Peterfreund & Associates, uw advocaat verkeersrecht.