DE WERKSTRAF: WIE – WAT – HOE
Wie vervolgd wordt voor een misdrijf weze het voor de Politierechtbank of voor de Correctionele Rechtbank, kan in bepaalde gevallen in aanmerking komen voor een werkstraf.
Blanco strafregister:
De werkstraf is voor de Rechtbank vaak de perfecte manier om de beklaagde te bestraffen voor een bepaald misdrijf zonder de veroordeelde op te zadelen met een strafregister.
Immers is het verlies van een blanco strafregister in de praktijk vaak een zeer grote hinderpaal voor tewerkstelling.
Wanneer de rechter aldus enkel een werkstraf oplegt, zal het strafregister van de veroordeelde dit niet vermelden zodat een eventueel blanco strafregister behouden kan worden.
Belangrijk is dat wanneer naast een werkstraf ook een boete uitgesproken wordt, de veroordeling in kwestie wel op het strafregister zal komen te staan.
Modaliteiten:
Wanneer de rechter een werkstraf oplegt, zal in het vonnis het aantal uren vermeld worden die de veroordeelde in het kader van de werkstraf zal moeten presteren.
Een vaak voorkomende vraag is wat een werkstraf nu precies inhoudt.
Het is niet eenvoudig om hier een eenduidig antwoord op te geven.
In de praktijk moesten wij vaak vaststellen dat er helemaal geen verband bestond tussen de werkstraf en het gepleegd misdrijf.
Dit kan bevreemdend overkomen.
Men kan zich vb. de vraag stellen of iemand die veroordeeld wordt voor een zware alcoholintoxicatie of een zedenmisdrijf enige boodschap heeft aan een het meedraaien met de groendienst van de stad gedurende een aantal uur als werkstraf.
De wet van 5 mei 2019:
Hoewel de rechter in zijn vonnis geen specifieke werkstraf kan opleggen, begreep ook de wetgever dat het aangewezen is dat er een verband is tussen gepleegde misdrijf en de opgelegde straf.
De wetgever heeft in de wet van 5 mei 2019 houdende wijziging van het Strafwetboek uitdrukkelijk voorzien dat wanneer de rechter iemand veroordeeld wegens racisme, xenofobie, negationisme, discriminatie of seksisme, hij ook kan kiezen voor een werkstraf of een autonome basisstraf.
Om de veroordeelde zoveel mogelijk bewust te maken van de reden van zijn veroordeling, kan de rechter in zijn vonnis aangevingen geven over de concrete invulling van die straf.
Aanwijzingen die bedoeld zijn om de invulling zo dicht mogelijk te laten aansluiten bij de strijd tegen – al naargelang de veroordeling – racisme, xenofobie, negationisme, discriminatie en seksisme.
Op die manier wil men vermijden dat de veroordeelde opnieuw gelijkaardige feiten zou plegen.
Het leggen van verband tussen een werkstraf en het gepleegde misdrijf kan enkel aangemoedigd worden.
Het valt dan ook te hopen dat de wetgever ook voor andere misdrijven de rechter zal toelaten om bepaalde modaliteiten van de werkstraf vast te leggen om ervoor te zorgen dat er ook een pedagogisch verband bestaat tussen de werkstraf en het gepleegde misdrijf.
Heeft U vragen over strafrecht in het algemeen of over werkstraffen in het bijzonder?
Dan kunt u contact opnemen met, Daniël Peterfreund, uw advocaat in Antwerpen!
