Het warm water heruitgevonden?
Onlangs, door de zogenaamde Pot Pourri wet werd een nieuw artikel 216 ingevoerd in het Wetboek van Strafvordering.
De zogenaamde “guilty plea” was geboren.
Deze rechtsfiguur is rechtstreeks afkomstig van de Angelsaksische staten.
Dit betreft de voorafgaande erkenning van schuld door een beklaagde ten aanzien van het O.M. met de bedoeling om een lagere straf te krijgen dan hetgeen de beklaagde mogelijks zou riskeren indien hij voor de Correctionele Rechtbank zou dienen te verschijnen.
Wettelijke voorwaarden:
De wet voorziet echter in een aantal voorwaarden.
Om voor een voorafgaandelijke erkenning van schuld in aanmerking te komen mogen de feiten niet van die aard schijnen te zijn dat deze gestraft kunnen worden met meer dan vijf jaar gevangenisstraf.
Verder dient de verdachte/beklaagde de schuld voor de feiten te erkennen.
Deze erkenning van schuld kan ofwel door de verdachte zelf voorgesteld worden ofwel door de Procureur des Konings.
Sommige feiten uitgesloten:
Daarnaast voorziet de wet ook in een aantal gevallen waar er geen guilty plea mogelijk is, met name in de volgende gevallen:
– Feiten die strafbaar zijn met een max. straf van meer dan 20 jaar opsluiting voor zover ze niet in wanbedrijven werden omgezet.
– De guilty plea is evenmin mogelijk inzake verkrachting, aanranding van de eerbaarheid met de dood tot gevolg en foltering door een bloedverwant of een gezaghebbende persoon.
– De guilty plea is evenmin mogelijk inzake feiten van bederf van jeugd en prostitutie voor zover deze gepleegd zijn op of met behulp van minderjarigen.
– Tot slot is de guilty plea niet mogelijk in geval van doodslag.
Verplichte tussenkomst van een advocaat
De wet voorziet in een verplichte tussenkomst van een advocaat vooraleer er een erkenning van schuld mogelijk is.
Immers dienen de verklaringen waarmee de verdachte of de beklaagde de schuld voor de hem ten laste gelegde feiten erkent, afgelegd te worden in het bijzijn van een advocaat naar keuze of een hem toegewezen advocaat.
De erkenning wordt uiteindelijk vastgelegd in een overeenkomst en ondertekend door de verdachte, diens advocaat en de Procureur des Konings.
Vervolgens wordt de overeenkomst binnen een termijn tussen 10 dagen en 2 maanden voorgelegd aan de Rechtbank.
De Rechtbank doet nazicht van de voorwaarden, kijkt na of de overeenkomst op een vrije manier is gesloten. Ook bekijkt de rechtbank of de overeenkomst met de werkelijkheid van de feiten overeenstemt. Tot slot beoordeelt de rechtbank of de straffen proportioneel zijn.
Indien de Rechtbank één en ander bevestigt, gaat de rechtbank over tot bekrachtiging van de straffen.
Indien de Rechtbank de overeenkomst echter niet bekrachtigt wordt het dossier teruggestuurd naar de Procureur des Konings voor verder gevolg.
In dat geval wordt de overeenkomst en documenten uit het dossier verwijderd. Deze overeenkomst is dan ook niet toelaatbaar als bewijs in een later strafproces.
Laat u vooral bijstaan door een strafrechtspecialist vooraleer u een guilty plea aflegt.
Heeft U hierover vragen?
