ALGEMEEN PRINCIPE:
In het Burgerlijk Recht geldt het algemeen principe dat degene die iets beweert dat ook moet bewijzen.
In verzekeringszaken baseert de verzekeringsmaatschappij zich vaak op haar algemene voorwaarden om te beslissen in een bepaald dossier geen dekking te verlenen.
In dat geval zal de verzekeringsmaatschappij moeten aantonen dat de verzekeringsnemer kennis had van deze algemene voorwaarden.
MOGELIJKE KENNIS OF DAADWERKELIJKE KENNIS?
Wanneer de verzekeringsmaatschappij over een getekend document beschikt waarbij de algemene voorwaarden ook uitdrukkelijk aanvaard werden, doet zich meestal geen probleem voor.
Anders is het gesteld wanneer een dergelijk bewijs niet voorligt.
Vaak zal de verzekeringsnemer enkel de bijzondere algemene voorwaarden van de verzekeringspolis hebben getekend.
Op dit document staat echter vaak vermeld dat door de ondertekening en aanvaarding van de bijzondere voorwaarden, de verzekeringsnemer uitdrukkelijk bevestigt ook kennis te hebben genomen van de algemene voorwaarden.
Een andere vaak voorkomende discussie is dat hoewel de verzekeringsmaatschappij niet kan aantonen dat de verzekeringsnemer daadwerkelijk kennis heeft genomen van de algemene voorwaarden, er documenten voorliggen waarop aangegeven staat dat deze algemene voorwaarden ter beschikking staan op vb. de website van de verzekeringsmaatschappij.
De vraag of deze algemene voorwaarden dan tegenstelbaar zijn aan de verzekeringsnemer doet in de rechtspraak regelmatig stof opwaaien.
Een duidelijke lijn is hierin niet te onderscheiden en de rechtbanken gaan dan ook vaak over tot een feitelijke beoordeling.
Uiteraard komt dit de rechtszekerheid niet ten goede.
WETBOEK ECONOMISCH RECHT:
Wanneer de verzekeringsnemer geconfronteerd wordt met de stelling van de verzekeringsmaatschappij dat er weliswaar geen bewijs voorligt van de effectieve kennis van de algemene voorwaarden maar aan de verzekeringsnemer werd medegedeeld dat deze algemene voorwaarden eenvoudig geconsulteerd kunnen worden op de website van de verzekeraar, kan eventueel beroep worden gedaan om de bepalingen van het Wetboek Economisch Recht.
Immers stelt artikel VI.83.26 van het Wetboek Economisch Recht dat in de overeenkomst gesloten tussen een onderneming en een consument in elk geval onrechtmatig zijnde bedingen en voorwaarden op de combinatie van bedingen en voorwaarden die ertoe strekken op onweerlegbare wijze de instemming van de consument vast te stellen met bedingen waarvan deze niet daadwerkelijk heeft kennis genomen voor het sluiten van de overeenkomst.
Dit artikel kan echter enkel toegepast worden wanneer de verzekeringsnemer een consument is en geen onderneming.
RECHTSPRAAK HOF VAN CASSATIE:
In een recent arrest van 15 februari 2019 heeft het Hof van Cassatie echter duidelijkheid gebracht in de discussie.
Het Hof van Cassatie oordeelt dat m.b.t. de omvang van de dekking, de verzekeringsmaatschappij steeds moet aantonen dat de verzekerde daadwerkelijk en effectief kennis heeft genomen van deze voorwaarden om deze aan de verzekeringsnemer te kunnen tegenwerpen.
Dit betekent dat het volgens het Hof van Cassatie niet volstaat dat de verzekeringsnemer er eventueel kennis van had kunnen nemen.
M.a.w. een mogelijke kennisname volstaat niet.
Er moet sprake zijn van een effectieve kennis.
Indien in een concreet schadegeval de verzekeringsmaatschappij vb. tussenkomst zou weigeren stellende dat in de algemene voorwaarden voorzien is dat er in bepaalde gevallen geen tussenkomst is, zal de maatschappij moeten kunnen aantonen dat de verzekeringsnemer effectief kennis heeft gekregen van deze specifieke paragrafen in de algemene voorwaarden voor of uiterlijk tegelijk met het afsluiten van de polis.
Heeft U vragen over verzekeringsrecht?
Contacteer Peterfreund & Associates, het advocatenbureau van Antwerpen en omstreken!
